این نسخه خطی، جزء سی‌ام قرآنی کامل به قلم روزبهان محمد الطبعی بن نعیم‌الدین شیرازی است که در کتابخانۀ چستربیتی به شماره Is 1558 نگهداری می‌شود. این اثر به اوایل قرن دهم هجری قمری (اواسط قرن شانزدهم میلادی) بازمی‌گردد و نمونه‌ای از هنر کتاب‌آرایی ایرانی است. این قرآن با ابعاد 442 در 310 میلی‌متر، شامل 445 برگ است.
بر اساس پژوهش «شیلا بلر»، روزبهان شیرازی در کارگاهی وابسته به دربار فعالیت نمی‌کرد و در کنار دیگر خوشنویسان و نقاشان در بقاع صوفیان شیراز مشغول به کار بود. این نسخه را بلر، نمایندۀ مصاحف ایرانی سدۀ دهم دانسته و خط‌های غالب آن مُحَقَّق، ثُلث و نسخ هستند. ویژگی دیگر این نسخه استفاده از نسخ ایرانی است که در آثار روزبهان و معاصرانش دیده می‌شود و بعدها توسط نیریزی توسعه یافت.
صفحات اول قرآن با تذهیب عالی، حاوی سوره فاتحه به خط ریحان و در ترنج مرکزی است. روزبهان برای نخستین بار از اسلیمی‌های طوماری رنگارنگ و رنگ‌های زنده قرمز، صورتی، و فیروزه‌ای استفاده کرده که بیانگر مهارت و نوآوری او در تذهیب و خوشنویسی است.
