الحشایش یکی از نا مهایی است که حکما و مترجمان دوره اسلامی به ترجمه عربی کتاب تألیفی پدانیوس دیوسکوریدس، درباره خوراک یهای درمانی و به ویژه داروهای ساده جانوری، کانی و عمدتاً گیاهی داد هاند. نام کتاب وی به یونانی peri hyles iatrikēs ، است. بنا به گفته ابن جلجل در مقدمه کتاب «تفسیرالاسماء الادویه المفرده من کتاب دیسقوریدس » کتاب دیسقوریدوس در روزگار خلیفه عباسی المتوکل در شهر بغداد توسط استفان بن بسیل به عربی ترجمه شد، اما متاسفانه نتوانسته بود معادل عربی بسیاری از گیاهان را که نام یونانی داشته در زبان عربی پیدا کند. پس از او حنین بن اسحاق ترجمه ناقص عربی را تکمیل نمود، سپس این کتاب در عهد خلافت الناصر عبدالرحمان بن محمد (در حدود سال ۳۳۷ ق.) به اندلس و به عنوان هدیه انتقال یافت و پس از آن ارمانیوس، راهبی را به نام «نیکولا » از قسطنطنیه به نزد الناصر گسیل داشت و او در سال ۳۴۰ قمری به شرح قرطبه رسید و بار دیگر این کتاب به زبان عربی ترجمه و تفسیر شد.
کتاب الحشایش شامل یک مقدمه و ۵ مقاله است و مؤلف در مقدمه، آن را به دوست خود به نام آرئیوس طرسوسی تقدیم نموده است.انگیزۀ دیوسکوریدس در تألیف این کتاب برای رفع کاست یها و معایبی بوده که در تألیفات پیشینیان و معاصران دیوسکوریدس داشته است. دیوسکوریدس پس از مقدمه، به شرح داروها و ویژگ یهای آنها در مقالات پنجگانه میپردازد.
