این نسخه ارزشمند قرآن، شامل سوره‌های یس، فتح، واقعه، ملک، النبأ و جمعه است که به قلم علیرضا عباسی، خوشنویس و کتابدار برجسته صفوی، در سال ۱۰۲۰ ه.ق (۱۶۱۱ م) کتابت شده و در کتابخانه دولتی برلین به شماره ۲۴۹۳ .Hs. or نگهداری می‌شود. این نسخه نفیس به خط نستعلیق نوشته شده و از نمونه‌های برجسته هنر کتاب‌آرایی دوره صفوی است. علیرضا عباسی با به‌کارگیری خطوط مختلف و رنگ‌های خاص مانند لاجورد و شنگرف به این اثر جلوه‌ای ویژه بخشیده است.
نسخه با سوره یس آغاز می‌شود و صفحات ابتدایی آن با تذهیب‌های زیبایی تزئین شده‌اند. کتیبه «بسم‌الله الرحمن الرحیم» در این صفحات دیده می‌شود، اما برخلاف سایر سوره‌ها، نام «یس» در ابتدا ذکر نشده است. تمامی آیات با مرکب مشکی و اعراب قرمز نوشته شده‌اند، درحالی‌که برای نام سوره‌ها و جزئیات هر سوره، ترکیب‌های رنگی متفاوتی به‌کار رفته است؛ از جمله لاجوردی با اعراب قرمز در سوره‌های فتح، ملک و جمعه، و شنگرف با اعراب لاجوردی در سوره‌های واقعه و النبأ. مهر شاه عباس
صفوی با عبارت «بنده شاه ولایت عباس» و تاریخ ۱۰۱۲ نیز در صفحات آغاز و پایان نسخه دیده می‌شود. طرح‌های گیاهی متقارن بین قاب‌های صفحه و متن نیز اصالت هنری نسخه را دوچندان کرده است.
